Πτώσεις

Η Αρκάδια χρησιμοποιεί έντεκα γραμματικές πτώσεις, η καθεμία με ένα ξεχωριστό επίθημα. Αυτές οι πτώσεις καθορίζουν τον συντακτικό ρόλο ενός ουσιαστικού μέσα σε μια πρόταση, διευκολύνοντας ένα σύστημα ευθυγράμμισης εμπνευσμένο από τις αυστρωνησιακές γλώσσες.

Επίθημα Πτώσεων

• Ονομαστική (-is): Δηλώνει το επίκεντρο της πρότασης.
• Εργατική (-er): Δηλώνει τον μη εστιασμένο υποκείμενο των ρημάτων δράσης.
• Απόλυτη (-im): Δηλώνει τον μη εστιασμένο βιωματικό αποδέκτη των ρημάτων εμπειρίας.
• Αιτιατική (-on): Δηλώνει τον μη εστιασμένο πάσχοντα των ρημάτων δράσης.
• Δοτική (-il): Δηλώνει τον μη εστιασμένο αποδέκτη των ρημάτων δράσης.
• Θεματική (-ath): Δηλώνει το μη εστιασμένο ερέθισμα των ρημάτων εμπειρίας.
• Κατηγορηματική (-i): Δηλώνει το κατηγόρημα ενός συνδετικού ρήματος.
• Προθετική (-e): Χρησιμοποιείται μετά από προθέσεις.
• Κλητική (-o): Χρησιμοποιείται για προσφώνηση.
• Οργανική (-a): Δηλώνει το όργανο μιας ενέργειας.
• Ωφελητική (-u): Δηλώνει τον ωφελούμενο μιας ενέργειας.

Κανόνες συγχώνευσης φωνηέντων

Στην Αρκάδια, όλα τα ουσιαστικά καταλήγουν σε φωνήεν, το οποίο καθορίζεται από την γραμματική κατηγορία του ουσιαστικού. Τα επιθήματα πτώσεων ξεκινούν με φωνήεν, και συγκεκριμένοι κανόνες συγχώνευσης ισχύουν όταν το τελικό φωνήεν του ουσιαστικού αλληλεπιδρά με το αρχικό φωνήεν του επιθέματος πτώσης για να διασφαλίσουν τη φωνολογική συνέπεια:

• Μπροστινά Φωνήεντα (-i, -e): Δεν συμβαίνει συγχώνευση όταν το ουσιαστικό καταλήγει σε μπροστινό φωνήεν.
• Πίσω Φωνήεντα (-a, -o, -u):
  • Πτώσεις με σύμφωνο (ονομαστική, εργατική, απόλυτη, αιτιατική, δοτική, θεματική): Το φωνήεν του επιθέματος πτώσης αφαιρείται, διατηρώντας το φωνήεν του στελέχους (π.χ., luna-il → lunal).
  • Πτώσεις με φωνήεν (κατηγορηματική, προθετική, κλητική, οργανική, ωφελητική): Το τελικό φωνήεν του στελέχους αφαιρείται, διατηρώντας το φωνήεν του επιθέματος πτώσης (π.χ., luna-is → lunas).

Στους μη ενικού αριθμούς, δεν συμβαίνει συγχώνευση, καθώς το επίθημα αριθμού λήγει σε σύμφωνο.